bu pazar gün kaihl'nin taşdelen'deki geleneksel pikniğine katılma fırsatı buldum nihayet, hamdolsun.. hayati götürdü ve bekledi beni sağolsun.. açık büfe yemeğin başladığı saatte gittim, kaynanam seviyormuş :) sohbet muhabbet, eski günleri yad.. ve lise-1 ve 2'de ve hatta sanırım 3'te oynadığımız voleybol topumuzla da hasret giderdik.. biz erken ayrıldık piknikten ama mesire yerinin içinde ufak çaplı bir kaybolma yaşayarak da vakti birazcık ilerlettik. :))
sonrasında bir sebepten:) beşiktaşa geçtik.. ne zamandır canım sucuk-ekmek istiyordu.. evde oruçlu olanlar olduğu için yapamıyordum. beşiktaş'ta sucuk ekmek yapan bir yer görünce direk daldım.. tam istediğim gibi olmasa da,çünkü içinde sucuktan daha çok ıvır zıvır vardı, nefsimi körlemeye yetti.. böyle canımın istediği şeye kavuşma arzusuyla yanıp tutuşunca da aklıma "sanki yedim camisi" geliyor, nefsimi mi azgınlaştırıyorum, yemesem n'olacak sanki diye hayıflanıyorum sonrasında..
geçen hafta neredeyse hergün bir yerdeydim.. perşembe günü tanışma yıl dönümümz olduğu için bir şeyler yapalım dedik ama o gün numan arıman'ın yıldız camiinde duası olduğu için bir şey yapamadık.. hiç abdestsiz gezmezmiş numan abi, ne güzel.. konuşan herkes ağlaya ağlaya konuşmuş.. mekanı cennettir inşallah.. biz kalanlara Allah akıl fikir versin.. af Allah'ım..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder