facebook vesilesi

facebook olayına ön yargılıydım.. üye olmak gibi bir niyetim yoktu ama eski okullarımdan arkadaşları görünce dayanamadım..

üye olduktan sonra haliyle insan isim arıyor; okul gruplarının fotoğraflarına bakıyor, tanıdıklarının arkadaş listelerini karıştırıyor, yeni bir tanıdığa rastlar mıyım diye falan..

sonuç olarak epey kişiye rastladım.. güzel olmasını güzel de, özellikle ilkokul arkadaşlarının eski masumiyetlerinin kalmamış olduğunu görmek insanı hayli üzüyor.. kiminin elinde bira bardağıyla fotoğrafı, kimi bir kızla sarmaş dolaş, kiminin o biçim kıyafet ve saç modelleri, sair..

müjde ar ntv'deki programında, facebookta eski arkadaşlarını bulmak istemediğini, çünkü onları yaşlanmış halde görünce hüzünlendiğini söyledi. sanki birlikte bir film çevireceklermiş de onlara yaşlılık makyajı yapılmış gibiymiş, falan.. bu arada kendini de hala 18lik kız gibi zannediyor olsa gerek :)) neyse işte.. çoook uzun yıllar görüşmediğin arkadaşların hayallerindeki gibi kalsa daha güzel sanırım.. yoksa "dumur" durumu çok doğal olsa gerek.

hasıl-ı kelam, şuraya geliyorum ki, dün yani 4mart tarihinde ilk facebook buluşumu ortasondaki en samimi arkadaşım nazlı'yla yapmış bulunmaktayım.. onun vesilesiyle fatıma diye bi arkadaşıyla da tanıştım flickrdan bildiğim :) elbetteki eskiyi yad edip son dedikoduları paylaştık.. evlenen evleneneymiş bu aralar.. herkese haklarında hayırlısı.. paşalimanında güzel bi ikindi sonrası geçirip ayrıldık.. bakalım bir daha görüşmek nasip olacak mı.. nasip bu, belki bir daha hiç görüşmeyiz.. zira evveliyatında ne kadar samimi olursan ol artık köprünün altından çok sular akmış oluyor, eski samimiyet devam edemiyor malesef.. herşeye rağmen dün de mazide kalan bendeki güzel izlerden biri olack... vesselam