yeşil kısmet

dün öğleden sonra anneme gittim. giderken beşiktaş'ta eski yeşil otobüslerden birine bindim. klima yapmışlar bu otobüslere de.. o kadar hızlı çalışıyordu ki, ayaktaydım bi de, alnıma doğru püfür püfür.. ayaktaysan klimanın deliklerinden kaçacak mekan da yok, birbirine çok yakın yapmışlar.. başıma bir ağrı saplandı, gözlerim yaşarmaya başladı.. kaş yapayım derken göz çıkarmak buna denir herhalde.. yolun sonuna doğru biri kalktı, kendimi onun yerine attım resmen.. kızın biri sinir oldu ama napiim, önce ben binmiştim :p diye avutmaya çalıştım kendimi..

lale mevsimini kaçırdım, ona üzülüyorum.. güzel lale fotoları çekmeyi hayal ediyordum oysa, kısmet değilmiş..