dün rüya-yarın hayal.. ise..

tam-ı-tamına bir ay sonra yeniden merhaba;
bayram sonrasından beri artık evimdeyim, hamdolsun.. biraz daha kalsak nerdeyse yabancılamaya başlayacakmışım buraları.. nedense; uzun bir aradan sonra eve dönünce, kısa bir süre de olsa eve ve semte alışma aşaması oluyor ben de. eskiden bursa'dan dönünce de aynı hissiyatı yaşardım.. yazın başında bir giderdik, okullar açılmadan önceki gün istanbul'a dönerdik..

***
eve gelince haliyle her yer toz pislik içinde oluyor.. kullanılmayan ev daha çok kirleniyorMUŞ gerçekten. -önceden böyle şeyler hiçç dikkatimi çekmezdi:)- mandalin'in ablası vesilesiyle bir temizlikçi kadın geldi, 50li yaşlarda olmalı.. temizlediği yerleri peşinde dolaşıp kontrol etmezsen illa ki bir yerleri eksik bırakıyor, bütün gün peşinde dolandım, bir taraftan kendim de bir şeyler yaptığım için akşam pestilim çıkmış haldeydi ama evin tamamı bitmemiş olsa da bir anda her yer temizlenince insanın içi huzurla kaplanıyorMUŞ ;) neyse efendim, temizlikçi hanım epey konuşkan biriydi: kendi ailesinden, gittiği evlerdeki kişlerden falan bahsetti epey.. o onları anlatırken "acaba benden nasıl bahsedecek" diye aklımdan geçmedi değil hani.. ne tuhaf, ben de ondan bahsediyorum burda.. gitmesine yakın eşi aradı: "bitanem" diye kayıtlıydı.. ne diyeyim darısı herkesin başına :)

***
dün uzuun bir aradan sonra ilk defa isam'daydım..
bugün uzuun bir aradan sonra ilk defa betül istanbul'a-bana geldi..
yarın hem isam hem belki betül..
sonraki gün ikisi de yok..

...